Wauw, dit wordt mijn 50ste blog post! Half mei ben ik begonnen met deze blog en ineens zit ik al bij nummer 50. Ik vind het nog altijd heel leuk om te doen, zeker door de vele leuke reacties die ik krijg van jullie, mijn lezers :). Maar liefst 60 van jullie zijn zelfs volgers geworden door zich met hun e-mailadres aan te melden op mijn blog. Hartelijk dank daarvoor! Wie dit nog niet gedaan heeft nodig ik bij deze graag uit om dat alsnog te doen. Je mist dan nooit een nieuwe post ;).

Het maakt me oprecht blij dat mensen mijn posts graag lezen en dat ik sommige van jullie zelfs kan helpen met de informatie die ik erin probeer te geven. Ook is het gewoon leuk om te merken dat er zoveel mensen zijn die net zo gek zijn op Slovenië als ik. En niet alleen leren jullie soms iets van mijn posts, ook ik leer van jullie door de reacties die ik krijg op bepaalde onderwerpen. Dingen die ik zelf ook nog niet wist en waar jullie mij op wijzen. Helemaal goed!

Het valt trouwens niet altijd mee om weer een onderwerp te bedenken dat (hopelijk) interessant voor jullie zou kunnen zijn en waar ik voldoende over weet om er een stukje aan te wijden. Dus mochten jullie nog ideeën of vragen hebben over bepaalde onderwerpen waar jullie benieuwd naar zijn of meer over zouden willen weten, geef het me door a.u.b.. Dan zal ik proberen er een stukje over te schrijven :).

Het schrijven zelf blijft superleuk. Dat heb ik altijd al graag gedaan. Wanneer ik eenmaal een onderwerp heb bedacht en begin te schrijven, dan stromen de woorden vanzelf mijn hoofd binnen en tik ik in een paar minuten een nieuw stukje. Mijn grote wens is om ooit nog eens een boek te schrijven over mijn leven. Niet dat dat nu zoveel interessante dingen heb beleeft hoor, maar ik denk dat het toch een goed boek zou kunnen worden want saai was het ook niet bepaald ;). Ik ben er ook al verschillende keren aan begonnen trouwens, maar ik vind het moeilijk omdat mijn gedachten altijd veel sneller gaan dan ik kan tikken wanneer ik eenmaal zit te schrijven. Mijn vader heeft me wel eens de tip gegeven om een voice recorder aan te schaffen zodat ik die gedachten op kan nemen en ze dan later uit kan tikken. Dat klinkt als een goed idee maar ik ben er op de een of andere manier nog niet toe gekomen om dat eens uit te proberen.

Ook het maken van foto’s vind ik leuk. Helaas heb ik geen fototoestel en moet ik het dus doen met mijn telefoon, maar ook daarmee lukt het regelmatig om mooie foto’s te maken van de prachtige natuur hier.

Voor mijn blog gebruik ik natuurlijk ook vaak foto’s die al eerder gemaakt zijn, soms van vele jaren geleden, zoals jullie hebben kunnen zien. Ook heb ik al een paar keer foto’s van »echte« foto’s gemaakt, foto’s van vóór het digitale tijdperk :). Vandaar dat de kwaliteit daarvan te wensen overlaat natuurlijk, maar bij bepaalde onderwerpen hoorden die oude foto’s er gewoon bij. Een leuk werkje om te gaan zoeken door al die oude foto’s trouwens. Er komen altijd veel mooie herinneringen naar boven die een glimlach op mijn gezicht toveren. Of soms een traantje, bij een foto van mijn lieve grootouders die er niet meer zijn of van een overleden hond of poes. Gelukkig dat ik de foto’s heb zodat ik ze af en toe eens terug kan kijken. Je hoort wel eens verhalen van een huis dat ik afgebrand en waar dan ook alle foto’s verloren zijn gegaan. Dat lijkt me echt vreselijk!

Mijn tip vandaag is dus: koester je herinneringen en kijk regelmatig foto’s terug om weer even dat (fijne) gevoel terug te roepen. Soms moet je gewoon even de tijd nemen om pas op de plaats te maken en te genieten van alles wat je hebt en wat je hebt gezien/beleeft/meegemaakt. Het leven gaat zo snel en we »moeten« en willen steeds meer. Geen goede ontwikkeling als je het mij vraagt. Geniet van het moment mensen! Nogmaals hartelijk dank voor jullie belangstelling en leuke en lieve reacties. Blijf vooral lezen :). Veel liefs van mij!