In ons kleine dorpje staan maar 18 bewoonde huizen. Daarnaast een heleboel schuren, houthokken, en ander soort bijgebouwtjes. Maar er staan ook zeker zoveel oude, vervallen huizen en schuren. Aan de ene kant natuurlijk lelijk en soms zelfs echt gevaarlijk doordat sommige huizen en schuurtjes echt op instorten staan. Maar toch vind ik het ook altijd wel wat hebben, een bepaalde charme. Echt Sloveens eigenlijk, het hoort erbij. In Nederland zul je dat niet gauw zien.
Maar ook hier veranderen de tijden. Waar jaren geleden jongelui naar de grotere steden trokken op zoek naar werk en vertier, zie je ze nu weer juist graag in het dorp blijven en dus zullen er nieuwe huizen moeten komen. Alhoewel het hier normaal is dat er kinderen thuis blijven wonen en bijvoorbeeld een woonlaag in het ouderlijk huis opknappen, kan en wil niet iedereen dat natuurlijk. andaar dat er op het moment twee nieuwe huizen in ons dorpje worden gebouwd en in de komende jaren komen er nog minimaal drie bij.
Het eerste huis dat wordt gebouwd is trouwens niet bedoeld voor permanente bewoning maar als zogenaamd »Vikend«, een weekendhuis dus. De eigenaren wonen in de stad en hebben het perceel aan de overkant van de weg van ons gekocht, waarop twee oude huisjes stonden. Een huisje hebben ze al afgebroken en daar zijn ze nu een nieuw aan het bouwen. Wanneer dat klaar is gaat ook het tweede huisje tegen de vlakte. Ze gebruiken het dan om zich in de weekenden en wellicht vakanties terug te kunnen trekken op het platteland en genieten van de rust en ruimte en het werken in hun groentetuin, die al in gebruik is. Dat is hier een veel voorkomend iets, dat mensen uit de stad een weekendhuisje hebben ergens op het platteland. Onze nieuwe »buren« gaven aan dat ze er later, wanneer de kinderen uit huis zijn en zijzelf met pensioen, wellicht voor vast gaan wonen. We gaan het zien :).
Het tweede huis dat wordt gebouwd is van de dochter van een dorpsgenoot die samen met haar vriend een eigen plek wil hebben. De dorpsgenoot heeft jaren terug al een eigen huis gebouwd naast zijn ouderlijk huis, waar hij woonde met vrouw en drie kinderen. Een van de kinderen is het huis uit, de tweede heeft de bovenverdieping omgebouwd als appartement voor hem en zijn gezin en de dochter woont nog wel thuis, ondertussen al een aantal jaren samen met haar vriend in alleen een slaapkamer. Zij hebben nu besloten om op de plek van het ouderlijk huis waar tot voor een paar geleden haar oma nog woonde, een nieuw huis te bouwen. Oma is toen overleden en vanaf die tijd staat het huis leeg. In het voorjaar hebben ze het afgebroken en nu rijst er dus een nieuw huis.
Op een andere plek in het dorp is ook een perceel met een oud huisje erop verkocht waar de dochter van een andere dorpsgenoot een eigen huis wil gaan bouwen. Zij en haar man en kinderen wonen al jaren op de bovenverdieping van haar ouderlijk huis, terwijl haar ouders op de onderverdieping wonen. Deze nieuwe woning voor hen zal in de komende paar jaar gerealiseerd worden.
En dan hebben we nog een oud huisje waar een oud vrouwtje alleen in woonde in echt erbarmelijke omstandigheden, zonder badkamer of toilet. Als ik het niet met eigen ogen had gezien zou ik het niet geloofd hebben. Verschillende dorpsbewoners hebben in de loop van de jaren hulp aangeboden wat het vrouwtje altijd pertinent afwees. Het laatste jaar lag ze vooral op bed en kwam er iemand eten brengen. Twee jaar geleden is ze overleden. Het perceel is gekocht door twee jongens uit het dorp die er allebei hun eigen huis op willen gaan bouwen. De ene woont nog thuis en de andere woont samen met zijn vriendin in het huis bij haar ouders. Het is een flink perceel dus er kunnen makkelijk twee huizen op. Ze zijn al flink bezig geweest met het kappen van bomen en struiken en het leeghalen van de oude schuur en het huisje. Niet normaal wat daar een zooi uitkwam!
Zo verandert er dus ineens veel aan het aanzien van het drop en dat is best wennen. Natuurlijk is het een verbetering maar toch….. Ik ben erg benieuw hoe het er hier over een paar jaar uit zal zien.
Het wordt nog druk bij jullie….
Jazeker 😀
Nou dat kan ik geloven dat dat even wennen is. Ook in het dorp waar wij tijdelijk wonen is het een mix van oorspronkelijke families/boeren, nieuwe jonge families en weekend bewoners. Sommige huizen zijn zo uitgeleefd dat renovatie onbegonnen werk is. Teveel weekendbewoners maakt het een spookdorp dus ik hoop voor de bewoners van al deze mooie dorpen dat dat beperkt blijft. Bouwgrond lijkt hier schaars en duurder dan wij hadden verwacht en blijft vaak binnen familie of kennissenkring. Ik hoop voor jullie dat het dorp z’n oorsprong behoudt maar in deze nieuwe tijd worden dit soort dorpen schaarser ben ik bang. Ook wij zijn voor deze charme gevallen maar in het geval wij ooit de kans krijgen een huisje te kopen maken wij ons helaas ook schuldig aan deze metamorfose
Yvonne
Het is best dubbel ja. Ik zie ook graag dat het dorp zoveel mogelijk “authentiek” blijft maar wij, als buitenstaanders, hebben zelf ook een oud huisje opnieuw opgebouwd. Het is natuurlijk ook normaal dat die dingen gebeuren maar soms doet het me wel pijn. De meeste bewoners zijn nog altijd de oorspronkelijke bewoners of hun nakomelingen maar net als wij zijn er ook al meerdere mensen van buitenaf hier komen wonen. Zo gaan die dingen nu eenmaal. Afwachten wat voor huizen er in de plaats komen :).