Afgelopen zaterdag was het weer zover…..tijd voor de Trgatev, de jaarlijkse druivenpluk. Vooral vroeger was de Trgatev HET hoogtepunt van het jaar. Familie en vrienden kwamen helpen en na afloop was er feest met volop eten en drinken. Deze traditie wordt nog altijd in stand gehouden dus zo’n beetje iedereen in het dorp was zaterdag bezig met plukken in de verschillende wijngaarden in het dorp. Bine helpt bijna ieder jaar bij onze buurman Stane. Zo ook afgelopen zaterdag. Ik kom meestal wat later en help dan even mee. De wijngaarden liggen natuurlijk tegen een heuvel en het is er flink steil. Ondanks dat ik al ruim 18 jaar in Slovenië woon ben ik daar nog altijd niet aan gewend. Ik zeg altijd maar dat ik als Nederlandse nu eenmaal niet gemaakt ben om tegen een berg omhoog te lopen. Dat zit gewoonweg niet in mijn systeem, haha.

Vanwege de flinke hagelbui die we eerder dit jaar hadden (zie blog 79) was de oogst helaas slechter dan normaal. Er zaten veel slechte/uitgedroogde druiven aan de trossen en die moesten ze er allemaal tussenuit halen want anders zou de smaak en kwaliteit van de wijn een stuk minder worden. Hierdoor duurde het plukken ook langer want normaal is het alleen maar de trossen eraf knippen en in een emmer gooien. Maar nu moesten ze dus iedere tros nakijken en de slechte druiven eruit halen.

Ze begonnen ’s ochtends om negen uur en waren pas rond drie uur ’s middags klaar. Tussendoor werd er pauze gehouden en waren er dik belegde broodjes voor iedereen. Een buurvrouw die boven de wijngaarden woont bracht ook nog koffie en taart.

Om de trossen van de struik af te halen gebruikt men speciale druivenschaartjes. Die dingen zijn flink scherp. Daar kwam ik zaterdag achter toen ik, samen met een tros druiven, ook mijn vinger mee knipte… :(. Gelukkig was het maar een klein wondje. Beetje »snapps« erover en ik kon weer verder ;).

Iedereen die aan het plukken is heeft een emmer waar ze de trossen in verzamelen. Wanneer een emmer vol is komt de »drager« en wordt de emmer leeggegooid in een »Brenta«, een speciale bak met riemen die hij op de rug draagt. Je hoort dus regelmatig mensen hard »Brenta« roepen. Die hebben dan hun emmer vol en roepen de drager. Vroeger was zo’n »Brenta« van hout, maar tegenwoordig zijn ze van plastic, wat natuurlijk een stuk lichter is, maar ook makkelijker om schoon te maken. Wanneer de »Brenta« vol is loopt de drager omhoog waar een tractor staat met grote plastic vaten (ook deze waren vroeger natuurlijk van hout) waar hij de druiven dan in gooit.

Wanneer alle druiven geplukt zijn worden ze naar kelder gereden waar de druivenpers staat. Daar gaan ze vervolgens meteen doorheen. Stane heeft een elektrische pers die de druiven ook meteen van de takjes scheidt. Maar hier en daar wordt er ook nog handmatig geperst zoals bij buurman Ivan. Hieronder een filmpje van de Trgatev van vorig jaar, toen Bine ook bij Ivan ging helpen.

Na het persen worden dan meestal meteen een aantal flessen gevuld met druivensap om te proberen. En na alle gedane arbeid heeft de vrouw des huizes gezorgd voor volop lekker eten en kan iedereen aanschuiven. Dan wordt het altijd nog een gezellige bedoening :). De druiven staan te gisten en het wachten is nu op »Martinovanje«, oftewel het Sint Maartensfeest, wanneer de druivensap wijn is geworden. Na zdravje!