Vandaag is het donker en druilerig. De sneeuw is weg en ik verlang naar de lente. Bij het doorkijken van wat foto’s kwam ik de foto’s van Mirna Gora tegen, waar we in maart 2016 twee keer zijn geweest. De eerste keer waren Bine en ik alleen en een aantal weken later zijn we nog een keer terug gegegaan met mijn ouders, omdat we hen deze mooie plek ook wilde laten zien. Mirna Gora is een planina, een Alpenweide dus en letterlijk vertaald betekent de naam »rustige berg« :). En dat is het!

Mirna Gora ligt in de regio »Bela Kraijna«, in de buurt van Semič. Het is het tevens het hoogste punt van die regio, met de top op 1047 meter. Net onder de top ligt een berghut waar je een mooi uitzicht hebt en waar je, wanneer het weer mag, lekker wat kunt eten en drinken en eventueel ook kunt overnachten. In de buurt van de hut staat een klokkentoren waar je in kunt klimmen voor een nog mooier uitzicht. Gezien het feit dat deze plek vrij dicht bij de Kroatische grens ligt, kun je bij helder weer helemaal tot aan Zagreb en zelfs Karlovac kijken.

Tot aan de tweede wereldoorlog stond hier de kerk van de heilige Frančiška die in 1743 werd gebouwd. Helaas is die in 1942, samen met de toenmalige berghut, afgebrand. Na de oorlog, in 1953, is de uitgebrande berghut opnieuwe opgebouwd en werd besloten om de orginele klokkentoren van de kerk een nieuwe bestemming te geven als uitzichttoren voor bezoekers.

Voor ons is het een goed uurtje rijden naar Mirna Gora en je kunt er helemaal met de auto omhoogrijden wanneer je wilt. Maar veel mooier is natuurlijk om de auto eerder te parkeren en de mooie wandeling naar de hut te te voet te doen en te genieten van de prachtige natuur. Vanuit het dorpje Vrčice is het bijvoorbeeld 2 uur en een kwartier lopen. Maar je kunt ook wat verder rijden en vanuit een punt dichterbij gaan lopen. Er zijn drie verschillende »učne poti« (leerpaden) zoals ze dat hier noemen. Dit zijn goed gemarkeerde wandelpaden waar overal bordjes zijn neergezet met allerlei interessante wetenswaardigheden. Hier komen dan bijvoorbeeld ook vaak schoolklassen die als uitje de wandeling naar boven maken en onderweg nog het een en ander leren. Alledrie de paden komen  op 300 meter onder de top samen vanwaar er vervolgens één pad naar de hut loopt.

Er is bijvoorbeeld een oude constructie te zien waar men vroeger fruit in droogde en tevens een »meiler«, dat is een constructie waar houtskool in werd gemaakt. Ook staan er in deze omgeving veel zeldzame bomen en zijn er nog sporen te zien van een vroegere spoorlijn die door dit bos liep.

Ook is er een klein kerkhof waar het voormalig (tijdelijke) graf van Franc Rozman – Stane is te vinden. Dit was een soldaat van Sloveens-Spaanse afkomst die in de spaanse burgeroorlog vocht en later, tijdens de tweede wereldoorlog, commandant van de partizanen werd. In November 1944 overleed hij aan verwondingen, opgelopen bij het uitproberen van een nieuw wapen. Een aantal dagen na zijn onvertuinlijke dood werd hij uitgeroepen tot nationale held. Later werd zijn stoffelijk overschot overgebracht naar Ljubljana en bijgezet in de graftombe van Nationale helden.

Mocht je je dus eens in Bela Krajina bevinden, ga dan zeker deze prachtige wandeling naar Mirna Gora maken en geniet van al het moois dat je er onderweg tegenkomt. Hopelijk kunnen we gauw weer vrijuit reizen en gaat de horeca ook weer open. Want bij een wandeling in de bergen hoort natuurlijk, aangekomen op de top, de beloning van een lekker hapje en drankje in een berghut!