Slovenië is bij uitstek een land van kerken en kastelen. Liefhebbers kunnen hier hun hart ophalen. Kerkjes vindt je nagenoeg in ieder dorp(je) en op iedere berg/heuvel. Ze worden goed onderhouden en zitten op de zondagochtend ook nog zo goed als vol. Zo’n 80% van de Slovenen is Rooms-katholiek en het christendom leeft hier nog echt, zeker wanneer ik het vergelijk met Nederland. De meeste lageschool kinderen gaan eens per week naar een bijbelklas waar ze les krijgen van de pastoor of een zuster. De heilige sacrementen (doop, communie, vormsel) worden hier dan ook nog veel gedaan. Op de meeste plaatsen zie je met de communie de meisjes nog in witte »bruidsjurkjes« en de jongens in pak. Ik vind het wel wat hebben :). Helaas zijn veel pastoors nog heel ouderwets en blijven hardnekkig vasthouden aan oude tradities die niet meer in deze tijd passen. In Žužemberk hebben we zo’n pastoor en hij is de reden dat we een aantal jaar geleden hebben besloten om Lexi niet meer naar de bijbelklas te laten gaan waardoor ze ook haar vormsel niet heeft gedaan. Erg jammer maar voor ons was het de juiste keuze.
De meeste kerken zijn erg mooi en zeker van binnen vaak rijkelijk versierd/ingericht. Meestal zijn ze ook open en kun je er als toerist gewoon naar binnen lopen om een kijkje te nemen. De kerk in Žužemberk wordt onderhouden door de inwoners van Žužemberk en omliggende dorpen. Iedere maand is een ander dorp aan de beurt om de kerk te poetsen. Dit wordt door de vrouwen gedaan. De mannen maaien het gras rondom de kerk en zorgen eens per jaar voor stookhout voor meneer pastoor zodat hij er in de winter warmpjes bij zit…. In ons dorpje Gradenc staat ook een kerkje maar hier worden alleen »op bestelling« missen gehouden, een paar keer per jaar. Mensen bestellen bijvoorbeeld een (herdenkings)mis op de sterfdag van de ouders. Hier moeten ze dan voor betalen. Een aantal jaar geleden moest het altaar van het kerkje gerenoveerd worden. Een van de inwoners gaat dan langs de deuren om geld op te halen. De kerk betaald wel een gedeelte mee maar de inwoners betalen vaak het grootste gedeelte. Ook wordt er 1x per jaar geld voor meneer pastoor opgehaald, als een soort persoonlijk bedankje aan hem en ook voor de jaarlijkse dorpszegeningsmis wordt geld opgehaald.
Ook vind je hier heel veel kapelletjes overal. In ons dorp zijn er drie en 1 herdenkingskruis. Van oudsher werden deze kapelletjes gebouwd door plaatselijke families die bijvoorbeeld dank wilde geven voor de veilige terugkeer van een zoon uit de oorlog of voor een rijke oogst. De meeste kapelletjes worden ook nog altijd door die familie (nabestaanden) onderhouden. Ze horen echt bij het straatbeeld hier.
Dan de kastelen. Volgens internet zijn het er zo’n 175. Keuze genoeg dus. De meest bekende (voor toersisten) zijn het kasteel van Bled, gebouwd op een 130 meter hoge rots aan het meer, het Predjamska kasteel, gebouwd IN een rots en het kasteel van ljubljana, gebouwd op een heuvel in het centrum van de stad. Alledrie de moeite van een bezoekje meer dan waard! Veel kastelen zijn heel goed bewaard gebleven of gerestaureerd en vaak hebben ze ook een museum. Het oudste kasteel van Slovenië is kasteel Rajhenburg in Brestanica. Het werd gebouwd tussen 1131 en 1147 in opdracht van de aardsbisschop van Salzburg. Slovenië (toen Karantanië) hoorde in die tijd bij Oostenrijk en Duitsland (de Frankische tijd) en werd tussen 1335 en 1919 bestuurd door de Habsburgers. Een rijke geschiedenis dus die in de vele kastelen is terug te vinden.
Het land Slovenië is natuurlijk nog maar heel jong want het bestaat als zelfstandig land pas sinds 26 juni 1991. Deze zelfverklaarde onafhankelijkheid was het begin van een tiendaagse oorlog. Bine was destijds net geopereerd aan zijn blinde darm en kon om die reden niet aan de oproep van het leger voldoen. Gelukkig zijn er niet veel slachtoffers gevallen in die 10 dagen. Maar omdat ook Kroatië zich meteen daarna onafhankelijk verklaarde »verplaatste« de oorlog zich daarheen en heeft deze vervolgens nog 10 jaar geduurd en wel heel veel mensenlevens heeft gekost :(. Maar daarover later een keer meer.
Afgelopen jaar zijn we o.a. in de kerk van Gora Oljka geweest. Het verraste ons erg dat we gewoon de sleutel konden ophalen en zelf de kerk van slot doen en bezichtigen. En inderdaad vele van de bezochte kerkjes zijn schitterend aan de binnenzijde.