Na er een jaar naar te hebben uitgekeken, was het afgelopen weekend dan eindelijk zover. Onze zoon Larsen trouwde zijn grote liefde Manca. Wat een geweldige beleving was dat ook voor ons, als ouders. Het jochie dat je van schattig baby’tje hebt zien opgroeien tot een knappe, slimme en ambitieuze man, staat ineens voor het altaar en heeft nu een echtgenote.

Larsen en Manca zijn van november vorig jaar tot maart van dit jaar op reis geweest en hadden daarom een weddingplanner ingehuurd. Dat was een goede zet. De bruiloft was tot in de puntjes verzorgd en alles werd geregeld. Niemand hoefde zich ergens druk om te maken en dus hebben we heerlijk relaxed kunnen genieten van ieder moment.

Ze hadden een prachtige villa gehuurd in de buurt van Črni Kal, een dorpje richting de kust en de directe familie (ouders, zussen en opa en oma) is op de vrijdag voor de bruiloft al daarheen gegaan. Rond twee uur was iedereen gearriveerd. Het was bloedheet dus we waren allemaal superblij dat er een zwembad bij de villa was waar we dan ook al snel met z’n allen inzaten.

‘S Avonds kregen we een heerlijk viergangenmenu voorgeschoteld en hebben we nog gezellig zitten borrelen. We maakten het niet te laat, aangezien we de volgende dag al om 7 uur aan het ontbijt werden verwacht en het natuurlijk een lange en emotionele dag zou worden. Iedereen had een luxe eigen kamer in de villa waar we zeer comfortabel twee nachten konden slapen. Op de zaterdagochtend zaten we dus met z’n allen aan een heerlijk ontbijt en daarna begonnen alle voorbereidingen.

Ik was als eerste aan de beurt voor de make-up, want er kwam een visagiste naar de villa om ons professioneel op te maken. Dat was voor mij de eerste keer en ik vond het heel gaaf. Ik heb normaal alleen maar mascara op, dus dit was wel even wat anders. Maar heel mooi gedaan! Ook was er een kapper dus tegen het middaguur waren we allemaal gekapt en “beschilderd” en was de bruid aan de beurt. Rond die tijd werd er nog een lekkere risotto geserveerd zodat we er even tegen konden tot het volgende eetmoment rond half vier 😊.

Om twee uur moesten we in de kerk zijn en wij vertrokken als eerste, samen met Larsen. Het was 10 minuutjes rijden en pap en mam kwamen met mijn oom en tante iets later, maar presteerde het om te verdwalen en bijna te laat te komen. Ze kwamen net achter de bruid aan en moesten dus vliegensvlug de kerk in zodat Manca aan de arm van haar vader naar binnen kon. Wat een geweldig en emotioneel moment om bij Larsen de tranen in zijn ogen te zien springen bij de aanblik van zijn prachtige bruid!

Na de kerkceremonie reden we terug naar de villa waar er weer een heerlijk buffet klaarstond voor iedereen.

Om 4 uur was vervolgens de civiele huwelijksvoltrekking bij het zwembad. Het was 33 graden en we zaten (en stonden) vol in de zon, maar gelukkig duurde deze ceremonie maar een klein half uurtje, waarna iedereen gauw weer de schaduw opzocht of met de benen in het zwembad ging zitten 😊.

Om zes uur gingen we aan tafel in mooie schuur naast de villa. Larsen en Manca hadden enveloppen gemaakt met de tafelnummers voor iedere gast, maar daarin zat ook een persoonlijke boodschap met een lieve tekst die ze zelf hadden geschreven. Voor elk van de 58 gasten dus een aparte, persoonlijke boodschap met waarom ze blij waren met die persoon. Niemand wist daarvan en iedereen zat met tranen in de ogen zijn of haar briefje te lezen. Dit was echt een prachtig idee waar iedereen vol lof over was.

Daarna volgde een “fine dining” 6 gangendiner, verspreid over de avond en was er een dj die lekkere en afwisselende muziek draaide. Af en toe werd er gedanst, maar daar was het eigenlijk nog te warm voor. Pas rond een uur of tien werd de temperatuur aangenamer en toen de laatste, overheerlijke gang (het toetje) op was, gingen we naar buiten voor nog een kleine zoete verrassing.

Omdat Larsen en Manca niet van taart houden, maar wel van snoepjes, hadden ze een tafel met allerlei snoep en macarons geregeld in plaats van een traditionele bruidstaart. Ondanks dat iedereen vol zat van het diner, werd er toch nog goed gebruik van gemaakt. Tegen elf uur ging iedereen de villa binnen om het feest daar verder te zetten, aangezien het niet toegestaan was om buiten nog harde muziek te draaien zo laat op de avond. Bine en ik hielden het om half twee voor gezien terwijl de “jeugd” nog tot een uurtje of vier is doorgegaan.

Gelukkig was het ontbijt de volgende ochtend pas om 10 uur waarna we nog een paar uur in en aan het zwembad hebben doorgebracht alvorens op huis aan te gaan. Iedereen was moe maar voldaan en we kijken allemaal terug op een fantastisch weekend. Het kersverse paar zit ondertussen alweer in Zurich in afwachting van een werkvisum voor America. Wanneer dat goedgekeurd wordt zullen ze (hopelijk tijdelijk) naar San Francisco verhuizen voor Larsen’s nieuwe baan. We zullen ze natuurlijk weer enorm gaan missen, maar wensen hen een mooie liefdevolle toekomst, waar in de wereld ze ook nog heen zullen gaan.