Goed, het huis was dus gekocht en in het kort was het plan als volgt:

• Het eerste houten gedeelte (1/3) van het huis afbreken en opnieuw opmetselen
• De »zwarte keuken« helemaal uitbreken en er een nieuwe keuken en klein badkamertje inmaken
• De elektra opnieuw (ondergronds) doortrekken en aanleggen
• Boven, onder het dak, 3 slaapkamers en een toilet realiseren

We dachten dit alles in 3 maanden te doen, zodat we er vóór de winter inkonden. Wat waren we naïef! Vanaf onze verhuizing, in juni, totdat we in het huis zouden kunnen, gingen we in 2 caravans in de tuin wonen. Eentje voor ons en eentje voor de kinderen. Daarnaast hadden we een oude container aangeschaft, waarin we een »keukentje« hadden gemaakt en waar we wat spullen en gereedschap konden opslaan. In het schuurtje tegenover het huis was een toilet gemaakt, die we hebben opgeknapt en er was daar dus water. In de ruimte erlangs hebben we een noodbadkamertje gemaakt met het kliklaminaat, dat in het huis tegen de muren van de linkse kamer zat :). Op die manier konden we wel een paar maanden »camperen«.

We begonnen met het uitgraven van een grote geul voor de electriciteit en een stuk rondom het huis om ietwat van een fundering te maken. Vol enthousiasme gingen we aan de slag maar dat duurde niet lang :(. Het afbreken en opbouwen van het eerste gedeelte van het huis ging nog wel. Er wordt nu trouwens nog over gepraat in het dorp, hoe Bine het huis van onder naar boven afbrak, in plaats van andersom ;). Hij wilde namelijk het dak intact laten en had er 4 steunen onder gezet. Daarna ging hij de houten muren afbreken.

Maar de stenen muren die bleven staan brokkelden steeds verder af en zo braken we meter voor meter steeds meer muur af, waarna er op het einde bijna geen huis meer stond. Op dat moment besloot Bine om de rest ook plat te laten gooien en het hele huis opnieuw te bouwen. Dit was eind juli en ik kwam toen echt even in een vreselijke dip en zag het totaal niet meer zitten. Ineens hadden we helemaal geen huis meer! We begonnen helemaal opnieuw. Gelukkig kregen we vaak hulp van de dorpsbewoners bij het metselen en het storten van de vloeren. Iedereen was ontzettend aardig en we voelden ons echt welkom in het dorp. Maar het grootste deel heeft Bine toch allemaal alleen gedaan, naast zijn fulltime baan. Meteen als hij thuiskwam ging hij aan de slag, vaak tot 10 uur ’s avonds en dan ’s ochtends om 5 uur weer op om te gaan werken. Ik probeerde te helpen waar ik kon maar helaas was ik niet in staat om dat zware werk te doen. Ik was meer de »aangever« en opruimer, haha. Bovendien is Bine een pietje precies en doet hij liever alles zelf, zodat het zeker op zijn manier gebeurt ;).

Hij had trouwens geen enkele ervaring met bouwen, maar gelukkig heeft hij twee rechtse handen. Zijn broer, die eerder ook een eigen huis had gebouwd, kwam een dag voordoen hoe hij cement moest maken en hoe hij moest metselen. Voor de rest heeft hij alles aldoende geleerd en oplossingen bedacht wanneer we tegen problemen aanliepen. Ongelofelijk hoe hij dingen altijd wel voor elkaar krijgt! Hij bedenkt en bekijkt en puzzelt net zo lang tot hij er uit is.

Iedereen wist natuurlijk allang dat we niet voor de winter in een huis konden en daarom gaven ze ons het nummer van een man uit een nabij gelegen dorp, die een oud huisje had in ons dorp. Het stond leeg, maar was wel bewoonbaar, met 2 grote kamers, een keuken en badkamer. Hij was zo aardig om het ons in gebruik te geven. Het was echt geen luxe maar op dat moment een geweldige uitkomst voor ons. Zo konden we verder bouwen en zaten we »droog« ;). Uiteindelijk hebben we nog twee en een half jaar in dat oude huisje gezeten voordat ons huis zover af was dat we erin konden trekken.