Ik denk dat ik wel van mezelf kan zeggen dat ik »netjes« ben opgevoed. Ik ben beleefd tegen onbekenden en wanneer ik ergens voor het eerst kom. De Slovenen zijn over het algemeen echter wel heel beleefd naar »vreemden« toe, soms wel eens een beetje teveel naar mijn mening. »Overdrijven is ook een vak« zeg ik wel eens ;). Ik heb hier al veel verschillende voorbeelden van meegemaakt in de afgelopen jaren.

 Afgelopen week was het weer eens zover. We hadden mensen op de koffie gevraagd die we pas net kennen en die nog niet eerder bij ons waren geweest. We hadden al een paar keer buiten staan kletsen met dit stel en laatste keer was het nogal koud en dus vroeg ik ze binnen. Dan zie je ze eerst wat geschrokken en twijfelend naar elkaar kijken en de eerste reactie is »Nee, nee, jullie zijn druk bezig dus doe geen moeite«. Vervolgens moest ik ze een keer of 5 ervan verzekeren dat het geen moeite is en dat we tijd genoeg hebben en ook even pauze nodig hebben. Schoorvoetend komen ze dan meegelopen. Bine liet ze eerst de kelder zien en zoals de Sloveense traditie hier betaamt, gaf hij ze daar al een blikje bier in de hand. Dus stonden ze met z’n drieën buiten.

Ondertussen had ik binnen wat worst, kaas en brood gesneden om op tafel te zetten. Ik liep naar buiten om ze naar binnen te vragen en weer werd er van alles aangedragen om niet naar binnen te hoeven. Ze hadden vieze schoenen die ze niet uit wilden doen, enz. Ik heb zo’n 10 keer gezegd dat ze hun schoenen niet uit hoeven te doen  (want we hebben gewoon een stofzuiger, bezem en zwabber), maar toen ze uiteindelijk na nog een aantal keren aandringen, naar binnen kwamen, deden ze natuurlijk toch hun schoenen uit!   

Goed, toen waren ze dus binnen. Maar toen bleven ze staan in plaats van te gaan zitten zoals ik ze aanbood om te doen. Ook nu moest ik weer een aantal keren zeggen dat ze aan de tafel moesten gaan zitten voordat ze dat uiteindelijk deden. Ze wilden wel allebei een kopje koffie en dat was snel gemaakt. Ik zette het eten op tafel en kreeg weer meteen »commentaar« dat dat allemaal niet nodig was. Nu hadden Bine en ik zelf ook al wel trek in iets te eten dus we zaten te wachten dat onze gasten iets zouden nemen. Maar dat gebeurde niet. Uiteindelijk besloot ik om zelf maar als eerste iets te nemen en zei weer dat zij ook iets moesten nemen. Het duurde nog zeker 10 minuten en een keer of drie aanmoedigen voordat ze dan eindelijk een stukje brood namen.

Dit gedrag is mij zeker niet vreemd en ik vind het ontzettend vermoeiend en eerlijk gezegd ook behoorlijk irritant. Ik vraag me ook af waar dat toch vandaan komt. Want onder elkaar zijn Slovenen hartstikke sociaal en houden van eten en drinken en feesten. Maar op zo’n moment zijn ze dan ineens overdreven bescheiden en beleefd. Sommige van jullie die hier wonen of vaker komen zullen dit ongetwijfeld herkennen. Hoe gaan jullie hiermee om?

Gelukkig zijn ze niet allemaal zo natuurlijk, maar het is wel iets waar ik vaker tegenaan loop. Kent iemand dat ook uit andere landen? Misschien dat ik dit, als Nederlandse, vreemd vind maar is het iets wat in andere landen ook voorkomt. Ik hoor het graag!

In de zomer is het makkelijker want dan kunnen we weer buiten zitten en dan is de drempel schijnbaar een stukje lager. Nog heel eventjes wachten dus…… 🙂