Dit middeleeuws stadje, dat tussen Kranj en Ljubljana ligt, is ruim 1000 jaar oud en daarmee één van de oudste van Slovenië. Ondanks dat het een bezoekje meer dan waard is, is het bij het »grote« publiek nog niet echt bekend. Vanuit Ljubljana is het maar een half uur rijden. Škofja Loka heeft een mooi kasteel op een heuvel, in het centrum van de stad, waarin sinds 1959 een museum is gevestigd. Het is tevens een gewilde trouwlocatie. Je hebt er natuurlijk ook een prachtig uitzicht over de stad en haar omgeving.

De locatie van dit stadje is geen toeval. Het is gebouwd op een plek waar twee rivieren samenkomen: de Poljanska Sora en de Seliška Sora. Naast handel leefden de inwoners er, door het water uit de beide rivieren, voornamelijk van ambachten zoals zagerijen, leerlooienrijen, slachthuizen en smederijen die georganiseerd waren in gildes (schoenmakers, bakkers, smeden, enz.). In het centrum woonden de rijkelui in mooi gedecoreerde huizen. Op het stadsplein zijn nog een aantal mooie voorbeelden te zien zoals het oude stadshuis en het zogenaamde »Homan« huis, wat nu een koffiehuis is waar je een lekker terrasje kunt pakken. Ze zijn allemaal gebouwd na 1511 omdat er in dat jaar een zware aardbeving is geweest die bijna alle huizen heeft verwoest. Hoe verder naar buiten, hoe armer de inwoners waren. Buiten de stadsmuren waren er velden voor de landbouw.

De huizen waren in het begin natuurlijk voornamelijk van hout, want dat was goedkoop. Alleen de rijkste mensen konden zich een huis van steen veroorloven. Ook de gebouwen die het meest belangrijk waren, zoals bijvoorbeeld de hooischuur (die er nog staat) waren van steen. De zolders van de houten huizen hadden trouwens geen tussenmuren, zodat je via de zolders van de ene kant naar de andere kant van de stad kon lopen zonder buiten te komen. Een groot nadeel hiervan was, dat wanneer er brand uitbrak in één van de huizen, het vuur, via de open zolders, razendsnel om zich heen kon grijpen.

Op het stadsplein staat een mooi gedenkteken in barokstijl, dat er in 1751 geplaatst werd door inwoners, als dank dat de stad beschermd was gebleven tegen brand en de pest. Ondanks dat de pest indertijd overal in de omgeving heerstte heeft de ziekte zich nooit echt verspreidt onder de inwoners van Škofja Loka. Er werd simpelweg geen enkel persoon uit de besmette gebieden de stad binnen gelaten (ze hadden nog geen mondmaskers 😉 ). In plaats daarvan, werd er één speciale persoon aangewezen, die de zieken buiten de stadsmuren moest voorzien van voedsel en kaarsen.

In de stad zijn ook nog een paar grote delen van de oude stadsmuur te zien. Hij is zeer waarschijnlijk aan het begin van de 14de eeuw gebouwd en had meerdere stadspoorten en vijf wachttorens. In de 18de eeuw is de muur grotendeels afgebroken omdat hij geen functie meer had. De armere bewoners gebruikten de muur om hun huis tegenaan te bouwen zodat ze maar drie muren hoefden te bouwen in plaats van vier, wat natuurlijk weer scheelde aan bouwmateriaal :).

Het eerste huis binnen de stadsmuur was meestal een taverne, waar vermoeide reizigers konden eten en drinken en een plek vonden om te slapen. In Škofja Loka is dat huis nog mooi te zien en het is volgens mij ook nu een bar of zo. Het ligt aan het einde van het stadsplein, voordat je omhoog kunt naar het kasteel.

Nog een leuk weetje: voor het Homan huis staat een grote Lindeboom, die in 1934 werd geplant als eerbetoon aan de overleden koning Alexander. Het verhaal gaat, dat de bewoners van Škofja Loka niet blij waren met de boom en daarom gaven ze hun kinderen de opdracht om tegen de boom aan  te plassen, in de hoop deze op die manier uit te drogen :). Dat is dus duidelijk niet gelukt want het is een prachtige, grote boom geworden waar in de zomer regelmatig muziekavonden onder gehouden worden met de toepasselijke naam »Onder de Lindeboom«. Het blad van de Lindeboom is trouwens ook het nationaal symbool van Slovenië.