Vandaag even geen blog over Slovenië maar over de »reis« die Bine en ik tot nu toe samen hebben gemaakt. Vandaag is het namelijk 25 jaar geleden dat we in het huwelijksbootje stapten, op 7 september 1995, nadat we elkaar 8 maanden eerder, in een disco in Bled, hadden leren kennen. Vandaag vieren we ons zilveren huwelijk!

Het zijn 25 jaar van ups en downs geweest maar gelukkig overheersen de ups en hebben we vooral heel veel mooie herinneringen gemaakt samen, waarvan de geboorte van onze kinderen natuurlijk de hoogtepunten waren.

Toen we besloten te trouwen woonden we samen in Slovenië. Zoals jullie hebben kunnen lezen in het stukje »Over mij«, kenden we elkaar pas een week toen ik naar Slovenië verhuisde om bij Bine te zijn. Omdat het heel moeilijk bleek om mij toen te kunnen verzekeren en papieren te regelen voor mijn verblijf, besloten we te trouwen, met het idee dat het dan wel allemaal zou lukken. Dat bleek achteraf toch niet zo te zijn en daarom verhuisden we na een goed jaar alsnog naar Nederland waar we vervolgens 7 jaar hebben gewoond voordat we in 2003 opnieuw een poging waagden om in Slovenië een leven op te bouwen. Ook al had ons trouwen geen positieve invloed op het »papierwerk«, is het toch een heel positieve beslissing gebleken :). We hebben er nooit spijt van gehad, ondanks dat we best heel moeilijke tijden hebben gekend. En nu zijn we zomaar 25 jaar (en 25 kilo ;)) verder……

We wilden eigenlijk in Slovenië trouwen en hadden mijn ouders op de hoogte gebracht en gevraagd of ze hierheen wilden komen voor de bruiloft. We zouden het heel klein en simpel houden omdat we geen geld hadden voor een groot feest. Bine was toendertijd vrachtwagenchauffeur en ik had geen werk en reed met hem mee op de vrachtwagen. Geen vetpot dus. Tot onze verbazing stelde mijn ouders een tijdje later voor dat we naar Nederland zouden komen om te trouwen en dat zij dan de bruiloft zouden regelen, en betalen. We waren ontzetten verbaast en heel blij natuurlijk. Samen met een goede vriend zijn we toen naar Nederland gereden en hebben daar een weekje »vakantie« gehad. Gelukkig besloten Bine’s ouders, zijn broer en zus en zijn peetouders om voor de bruiloft ook naar Nederland te rijden.

Het werd een prachtige dag, met alles erop en eraan en daar ben ik mijn ouders nog altijd enorm dankbaar voor! Samen met mijn moeder had ik in de zomer al een trouwjurk gekocht in Slovenië en in Nederland kochten we een pak voor Bine. De trouwringen hadden Bine en ik samen uitgezocht in Slovenië en waren meebetaald door Bine’s ouders. Pap en mam hadden echt overal aan gedacht: een afspraak bij de schoonheidsspecialiste, die tevens mijn make-up deed op de ochtend van de bruiloft, een prachtige bruidstaart, een fotograaf en een diner, receptie en aansluitend een fantastisch feest met alle familie en vrienden in een hotel, waar we ook de nacht doorbrachten in de bruidssuite. Het was echt een dag om nooit te vergeten! We trouwden eerst voor de wet, in het gemeentehuis van Venray, daarna nog in de kerk. De trouwfoto’s zijn tussendoor gemaakt in het Odapark in Venray, waar op dat moment net een aantal kunstwerken tentoon stonden gesteld.

En nu gaan we beginnen aan de volgende 25 jaar en daar hebben we heel veel zin in! We zijn trots op onze kinderen en kleinkinderen en op alles wat we samen in al die jaren bereikt hebben. We zijn dankbaar voor alle lieve familie en vrienden om ons heen en ik ben ook heel dankbaar voor al mijn lezers en het feit dat deze blog zo goed is ontvangen. Bine en ik hopen samen nog heel veel mooie, nieuwe herinneringen te mogen maken in het mooie Slovenië en daarbuiten. Pluk de dag!!