Het wonen op het Sloveense platteland houdt in dat je eigenlijk niet zonder kettingzaag kunt. Zo’n beetje iedereen die ik ken, heeft er wel eentje. Ook Bine heeft een eigen kettingzaag aangeschaft toen we hier kwamen wonen. Hij was wel al gewend om ermee te werken omdat hij in zijn jongere jaren regelmatig bij buren hielp met bomen kappen. Het ziet er altijd vrij makkelijk uit maar dat is het niet. Ik heb het wel eens geprobeerd, maar zo’n ding is behoorlijk zwaar en onhandig. Oefening baart kunst natuurlijk, maar ik ben blij dat Bine die klusjes opknapt en ik me er niet aan hoef te wagen :).

Aangezien er nog ontzettend veel op hout gestookt wordt in Slovenië worden er natuurlijk heel veel kettingzagen verkocht. Die krengen zijn nog peperduur ook, wil je tenminste iets hebben waar je een tijd mee vooruit kunt. Er moet regelmatig onderhoud aan gepleegd worden en de ketting moet vaak worden geslepen en op zijn tijd vervangen. Dat deed Bine eerst met de hand met een vijl, maar sinds kort heeft hij er een handig machientje voor.

De eerste boom die hier omging was een enorme walnotenboom van zeker 25 meter hoog, die op onze oprit stond, vlak langs het oude schuurtje, op maar een paar meter afstand van ons huis. Een walnotenboom is veel te groot om dicht bij een huis te staan en de wortels kunnen onder het huis groeien en het omhoog drukken. Daarom besloot Bine dat hij weg moest. Er was maar een paar meter ruimte tussen en huis en de schuur waartussen de boom om kon vallen. Best een hachelijk klusje dus. Maar door Bine’s ervaring wist hij precies waar en hoe hij moest zagen om de boom precies daar te laten vallen waar hij wilde. Vanwege de omvang van de takken raakte hij alleen een stuk op drie dakpannen op de hoek van het dak, maar verder ging het perfect. Toen hij eenmaal om lag en Bine hem in stukken ging zagen bleek hij van binnen ook helemaal verrot. De binnenkant viel zo uit de stam dus het was een juiste beslissing geweest want hij had zomaar om kunnen gaan bij een flinke storm en dan waren de gevolgen niet te overzien geweest.

Later, toen we eenmaal een terrasoverkapping hadden gebouwd, zijn ook de twee grote dennenbomen die in onze tuin stonden tegen de vlakte gegaan. Ik vond ze op zich wel mooi en er zaten altijd heel veel vogels in, maar ze namen veel licht weg, gaven overlast van alle dennennaalden die overal lagen en het voornaamste, ze stonden te dicht op het huis waardoor we bij iedere flinke storm ons hart vasthielden dat er niet eentje om zou gaan en op het dak terecht kwam. Vandaar de beslissing om ze toch weg te halen. Ik moest echt wel even slikken toen de tweede omging hoor, maar we hebben nu wel een nog mooier uitzicht :).

Omdat we sinds twee jaar op hout stoken moet er dus ieder jaar flink wat hout worden gekapt en gezaagd. Bine zaagt de boom in het bos in stukken van ongeveer 45 centimeter, want die passen in de kachel. Vervolgens komt de buurman met tractor en aanhanger en moeten we alle stukken opladen.

Die worden dan bij ons in de tuin gekieperd waarna Bine ze meestal met de bijl in smallere stukken hakt. Er is ook een splitter in het dorp waar iedereen gebruik van kan maken dus bij grotere hoeveelheden met veel dikke stukken is dat makkelijker en sneller. De splitter wordt aangedreven door de motor van een tractor die dan dus constant moet draaien.

https://www.youtube.com/shorts/lQzJnLQcivk

Maar ook in de winter komt een kettingzaag hier regelmatig goed van pas. Wanneer het flink sneeuwt hebben sommigen er eentje achter in de auto liggen. Het gebeurt namelijk wel eens dat wanneer men ’s ochtends vroeg naar het werk rijdt, er een boom is omgevallen en over de weg ligt. Dan wordt die ter plekke in stukken gezaagd en aan de kant gelegd zodat de weg weer vrij is. Bine heeft dit ook al eens meegemaakt. Dus je ziet, op het Sloveense platteland is een kettingzaag echt